Na een uitvaart kwam er een mevrouw naar mij toe om te vragen van welke organisatie ik ben, want ze kon niets vinden met een logo. Zij wilde graag meer weten over mij en Soull. Ik heb mevrouw mijn kaartje gegeven. Hier staat wel een logo op, samen met mijn website en andere gegevens.
Nieuwsgierig als dat ik ben, heb ik mevrouw toch maar gevraagd waar haar vraag vandaan komt.
“Nou… helaas had ik pas een andere uitvaart en deze werd geleid door een mevrouw van een organisatie. Wat de naam van deze mevrouw was, weet ik al niet meer. Wel was overduidelijk dat deze dame van een bepaalde organisatie was. Een groene jurk met een aantal keer de bedrijfsnaam en een logo. Bij het condoleanceboek lagen flyers, visitekaartjes en pennen. Zij vertelde in haar voorwoord dat zij van (naam organisatie) was. Dit vond ik zo erg. Ik was naar de begrafenis van Lena, niet van die organisatie! U heeft niets met een logo. Alles draait om de overledene. Er lagen zelfs chocolaatjes bij het condoleanceboek die zij altijd op tafel had staan. Echt heel persoonlijk! Daarom mijn vraag.’’
Mevrouw, wat u nu vertelt is precies de reden waarom ik nergens een logo op heb staan. Het laatste samenzijn met een dierbare gaat namelijk niet om mij of mijn onderneming, maar om UW dierbare!
De pennen komen bij de action vandaan en het condoleanceboek bij de Hema. Dit scheelt niet alleen in de kosten, maar zorgt ervoor dat de nabestaanden een persoonlijk boek hebben en niet herinnerd worden aan een logo.
